byle gdzie

См. также в других словарях:

• byle — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy zdania lub ich części; zapowiadany fragment tekstu wyraża cel lub skutek, ku któremu dąży czynność zdania nadrzędnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mów swobodnie, byle na temat. Byle wydostać się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… …   Słownik języka polskiego

• gdzie — 1. «zaimek zastępujący człon zdania oznaczający miejsce jako środowisko odbywania się czegoś, rzadziej także cel przestrzenny, kierunek (dokąd) lub drogę, trasę (którędy)» a) «w zdaniach pytajnych lub w zdaniach podrzędnych wyrażających pytanie»… …   Słownik języka polskiego

• popaść — I dk Vc, popaśćpadnę, popaśćpadniesz, popaśćpadnij, popaśćpadł, popaśćpadłszy popadać ndk I, popaśćam, popaśćasz, popaśćają, popaśćaj, popaśćał 1. «wpaść, dostać się w coś, zostać opanowanym przez coś; pogrążyć się w czymś» Popaść w tarapaty, w… …   Słownik języka polskiego

• gdziekolwiek — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na nieokreślone miejsce, którego bliższe wskazanie jest dla mówiącego nieistotne; obojętnie gdzie, byle gdzie, gdzie bądź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pamiętaj o nas, gdziekolwiek będziesz. Połóż… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• wycieruch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie, z niechęcią o kimś włóczącym się po cudzych kątach, byle gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}To taki wycieruch, wszędzie łazi, zadaje się z byle kim. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gdziekolwiek — «zaimek oznaczający miejsce dowolne lub bliżej nie określone; w dowolnym miejscu, nie wybierając miejsca; gdzie bądź, byle gdzie» Wodził za nią oczami, gdziekolwiek się ruszyła. Wygód nie lubił, sypiał gdziekolwiek. Gdziekolwiek się zwróciła,… …   Słownik języka polskiego

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

• dokąd — 1. «zaimek zastępujący określenie miejsca osiągalnego w przyszłości» a) «używany w zdaniach mających formę pytania» Dokąd idziesz, jedziesz, płyniesz, zmierzasz? b) «używany w zdaniach podrzędnych będących rozwiniętym określeniem miejsca» Wybrali …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego